Ik heb een vraag! neem contact op
Als samenleving staan we voor een immense verduurzamingsopgave om onze wereld leefbaar te houden. Van ondernemingen wordt verwacht dat zij daarin verantwoordelijkheid nemen, voor de impact op mens, milieu en samenleving.
In de nieuwe richtlijn staat dat bedrijven die voldoen aan 2 van de 3 criteria - meer dan 250 medewerkers, meer dan 40 miljoen omzet of meer dan 20 miljoen balans totaal - uiteindelijk verplicht zijn te rapporteren over de impact van hun activiteiten op mens en milieu. De richtlijn wordt gefaseerd ingevoerd tussen 2024 en 2028.
De wet vereist van grote bedrijven dat ze gaan rapporteren over zaken als CO2-uitstoot en sociaal kapitaal, maar ook over de impact die je als bedrijf hebt op biodiversiteit en mensenrechtenschendingen in de keten. Er komt onafhankelijke auditing en certificering. En daarmee komen financiële en duurzaamheidsrapportage eindelijk op hetzelfde niveau te staan!
Om aan de rapportagerichtlijnen te voldoen, is het voor bedrijven noodzakelijk scherpe keuzes te maken op basis van uitdagingen in de sector en die ook te onderbouwen. Ook wordt vereist dat ze targets stellen op duurzaamheidsindicatoren, en rapporteren over alle relevante positieve én negatieve impacts die de organisatie maakt. In tegenstelling tot andere rapportage richtlijnen, die veel meer een opsomming zijn van alle onderdelen die daar in terug moeten komen. Bedrijven worden daarnaast gedwongen ook naar hun keten te kijken en kunnen niet langer wegkijken voor problemen in, bijvoorbeeld, productielanden.
Kom alles te weten over duurzame verslaglegging op onze speciale CSRD-pagina.
Veel organisaties worstelen nog met het opstellen van een duurzaamheidsbeleid. Wat is het verschil met impactmanagement en hoe relevant is het voor de sociale missie van de organisatie?
De CSRD richtlijnen geven praktische handvatten om te inventariseren welke duurzaamheidsthema’s voor uw organisatie echt relevant zijn. Door de richtlijnen te volgen brengt u allereerst in kaart wat de grote ontwikkelingen, kansen en risico’s zijn voor uw organisatie en bepaalt u de materiële onderwerpen. Denk aan beleid op thema’s als CO2 uitstoot, duurzame inkoop, integriteit en inclusiviteit & diversiteit
Vervolgens vraagt de richtlijn om een strategie uit te werken op deze onderwerpen, doelstellingen te formuleren en te bepalen hoe u voortgang meet om bij te sturen (improve!). Voor grote organisaties met bijvoorbeeld veel kantoren, veel inkoop en veel reisbewegingen, kan het verminderen van milieu-impact wel degelijk relevant zijn.
Non profit organisaties werken steeds vaker nauw samen met commerciele bedrijven. In een sponsorrelatie, door vrijwilligerswerk te faciliteren, of meer strategisch door samen op te trekken in het uitvoeren van programma’s. Zoals bijvoorbeeld Albert Heijn met het Rode kruis optrekt in programma’s voor kwetsbare mensen. Voor die organisaties is het natuurlijk handig om te weten wat er speelt bij hun partners. Hoewel er zeker bedrijven zijn die al aan de slag zijn met duurzaamheidsverslaglegging, is het voor veel bedrijven volkomen nieuw en zal veel van ze vragen. En onder de CSRD komen er mogelijk ook informatieverzoeken over hun partnerships, als onderdeel van de ketenverantwoordelijkheid van deze organisaties.
Daarnaast, en nog interessanter natuurlijk, bieden de nieuwe duurzaamheidsstrategieën mogelijk ook kansen. Bijvoorbeeld als na ketenanalyses blijkt dat gelijke beloning of het inkomen van boeren onderin de keten een veel groter probleem is dan gedacht en het bedrijf daar een programma voor wil opzetten. Mooie kans voor NGO’s die daar invulling aan kunnen geven. Of bedrijven die aan de slag willen met kansenongelijkheid en daar samenwerkingspartners voor zoeken.
Deze nieuwe richtlijnen voor grotere bedrijven zijn een eerste stap richting meer uniforme duurzaamheidsinformatie in Europa. Momenteel lijken andere rechtsvormen dan ondernemingen, zoals stichtingen, uitgesloten te worden van de CSRD. Maar er is een grote kans dat Europa het hier niet bij laat en in de toekomst ook van niet-commerciële instellingen gestandaardiseerde en uniforme duurzaamheidsinformatie gaat vragen.
Wilt u voldoen aan de richtlijnen, dan moet u daar tijdig mee beginnen; bedrijven doen er gemiddeld een jaar of twee over om datastromen goed in te richten en in hun keten de benodigde informatie te verzamelen. Een aantal grotere organisaties en instellingen, waaronder ziekenhuizen en uitvoeringsorganisaties van ministeries, zijn zich dan ook al op de CSRD aan het oriënteren en overwegen zich alvast ‘vrijwillig’ aan de richtlijnen te gaan houden.
